{gspeech}
Czy są jeszcze autorytety w dwudziestym pierwszym wieku?
Gdzie szukać prawdziwych mistrzów, nauczycieli, profesorów czy wychowawców z powołania? Czy naprawdę jest pustka czy może nie szukamy dokładnie?
Żyjemy dzisiaj w dwudziestym pierwszym wieku, a w przestrzeni wychowawczej spotykamy się z sytuacją, że jest coraz bardziej widoczny brak autorytetów do naśladowania. Kiedyś ktoś mądry powiedział, że tak jak diament można wyszlifować tylko drugim diamentem, to również osobowość człowieka rozwija się poprzez oddziaływanie drugiej osobowości, o ile ta jest bogata wewnętrznie i ma autentycznie dobre wartości do przekazania w sferze duchowej i psychicznej. Dzięki temu, tak ubogacony drugi człowiek wie później, czego chce i podejmuje takie decyzje, które są dobre dla społeczności w której żyje. Wokół siebie jednak zauważamy coraz mniej ludzi gotowych poświęcić czas, by być bardziej doskonałym w szerokim tego słowa znaczeniu i umieć się jeszcze tymi doświadczeniami podzielić z innymi.
Czy istnieje jeszcze relacja uczeń – mistrz?
W XXI wieku coraz bardziej brakuje nam relacji mistrz – uczeń, nauczyciel – uczeń czy profesor – student. W dawnych czasach na uczelniach profesor dla studenta był też takim mistrzem, a ich dialog nie kończył się na sali wykładowej, ale trwał także w życiu codziennym, na wspólnych posiłkach, rozmowach czy wreszcie we wspólnym działaniu. Zauważamy, że jest coraz mniej autorytetów większego formatu, pomimo, że świat się kurczy dzięki nowym technologiom komunikacji i staje się globalną wioską. Czy zatem jesteśmy w sytuacji, kiedy jest totalna pustka jeśli chodzi o autorytety? Nie! Nasze życie pokazuje, że w świecie nie istnieje długo pustka. Potwierdza to zawsze też historia. Dzisiaj w jakimś stopniu tą role wypełniają idole, aktorzy, celebryci, politycy, którzy jednak najczęściej są skoncentrowani na sobie, a taka postawa raczej nie prowadzi do przekazywania wartości.
Rozwój technologii i form komunikacji a autorytety.
Jednakże rozwój Internetu, jego interaktywne możliwości przyczyniły się do powstania nowego rodzaju autorytetów. Są nimi dziś dobrzy blogerzy. Kiedyś, gdy powstała ta forma przekazu jakość przekazywanej treści nie była na wysokim poziomie. Były to najczęściej pisane powieści lub wydarzenia w formie pamiętników, bo do takiej roli na początku powstał blog. Jednakże możliwość interakcji czyli możliwość zamieszczania komentarzy przez odwiedzających bloga znacznie podniosła popularność tej formy wypowiedzi i dyskusji, a co za tym idzie także wpływa to znacząco na promowanie osoby prowadzącej ten blog i prowadzi do autentycznego dialogu z nią w obszarze treści zawartej w danym artykule czy wpisie. Ta selekcja jest bardzo demokratyczna, bardziej chyba niż wybory polityczne. I teraz po latach istnienia tej formy przekazu wyłoniły się w tej przestrzeni osobowości, które naprawdę mają coś do powiedzenia i do przekazania. Wśród internautów bardzo są cenione blogi eksperckie z konkretnymi poradami i informacjami z danej dziedziny tematycznej.
A czym cechuje się zaangażowany bloger? Nie tylko że pisze dobrze przemyślaną wartościową treść z konkretnymi danymi i wiadomościami w przedstawianej przez siebie tematyce, ale musi także posiadać umiejętności nawiązywania dialogu z osobami, które odwiedzają jego blog. Dzięki tym zdolnościom zachęcenia innych osób do dialogu rośnie ilość komentarzy pod przedstawionymi artykułami i nawiązuje się często merytoryczna dyskusja. Dla osób mniej wtajemniczonych podpowiem, że wartość bloga rośnie wraz ze wzrostem wartościowej i unikalnej treści. Ładne zdjęcie na stronie, duża liczba komentarzy pod artykułem, zachęca jeszcze następnych użytkowników do wzięcia udziału w tej dyskusji i w konsekwencji prowadzi do tworzenia się coraz większej społeczności związanej z danym blogerem.
Umiejętności i cechy dobrego blogera.
Reasumując – dobry bloger musi posiadać umiejętności dobrego pisania i inne umiejętności wzmacniające dobry przekaz. Mogą to być filmy, obrazy, nagrania głosowe ( podcasty), które są dobrym dodatkiem, żeby blog był bardziej popularny. Drugi element już wcześniej przedstawiłem. Jest to umiejętność nawiązywania kontaktów i prowadzenia dialogu. Trzecia umiejętność to grupowanie wokół siebie odbiorców – czytelników czyli tworzenie wspólnoty, społeczności osób o podobnych zainteresowaniach. Jeżeli bowiem mało osób czyta pisane treści, to zatraca się sens pisania. Czwarta istotna cecha blogera to autentyczność. Jeżeli ktoś kłamie, udaje kogoś innego niż jest, to momentalnie zostanie zdyskwalifikowany przez swoich odbiorców. Piąta cecha to zaangażowanie. Nasi odbiorcy czytając pisząc komentarze muszą widzieć że nam na nich zależy. Jak to realizują najczęściej blogerzy? Często
w odpowiedziach na komentarze cytują część wypowiedzi danej osoby lub dodają ją do następnego artykułu. Dzięki temu osoba, która napisała ciekawy komentarz czuje się wyróżniona i doceniona. To powoduje, że nawiązuje się zaufanie między blogerem
a osobami odwiedzającymi i czytającymi artykuły na jego blogu.
Podsumowanie:
Osoby znające dobrze kryteria pedagogiki personalno-egzystencjalnej zwanej też często pedagogiką dialogu, zauważyły pewnie że czynniki charakteryzujące dobrych blogerów, które wymieniłem, są bardzo bliskie kryterium zawartym w pedagogice personalno-egzystencjalnej. Dlatego może warto przyjrzeć się dobrym blogerom i od nich uczyć się tych praktycznych działań prodialogowych, realizowanych w przestrzeni internetu.
Jeżeli zatem jesteś dobrym wychowawcą, nauczycielem, profesorem i masz naprawdę coś ciekawego do przekazania. Nie tylko wiadomości, ale także wartości, oraz ciekawy promujący dobro sposób bycia i lubisz rozmawiać z ludźmi, to zostań blogerem! Ale pamiętaj! W tej przestrzeni nie pomoże ci protekcja, kolesiostwo czy twój snobizm.
Jeżeli w tej przestrzeni zostałeś wybrany przez odbiorców i stałeś się ich autorytetem, mistrzem w danej dziedzinie, to autentycznie w danym momencie nim jesteś. Oby ci tylko później woda sodowa nie uderzyła do głowy.
{/gspeech}
[slideshow_deploy id=’1252′]
{gspeech}
A teraz na koniec zachęcam was do obejrzenia prezentacji (treści przekazywanych na swoich blogach) przygotowanych przez ciekawszych moim zdaniem blogerów. Wiem że to jest sporo czasu, aby obejrzeć to w całości, ale zobaczcie chociaż po parę minut z każdej wypowiedzi. Zauważycie w ich prezentacjach, że są dobrze przygotowani, mają wszystko przemyślane i naprawdę są autentyczni w swoich wypowiedziach, i wiedzą co chcą powiedzieć.Takiego przygotowania, autentyczności wypowiedzi i takiego maksymalnego zaangażowania jak ci blogerzy, życzyłbym każdemu wychowawcy, nauczycielowi czy profesorowi.Tak, tak blogowanie na dobrym poziomie uczy także myślenia i mądrości płynącej z serca!
{/gspeech}
